სოზარ სუბარი: "როცა ოთხი წლის წინ იგივეს ვაკეთებდი, მაშინაც პოლიტიკურად ანგაჟირებული ვიყავი?"

"რეზონანსი" - "მთელი კვირა"

12 იანვარი, 2009

როგორც ჩანს, მალე ომბუდსმენი 4 ნოემბრის თათბირის მტკიცებულებებს წარმოადგენს

"გენერალური პროკურორი ზურაბ ადეიშვილი რაღაც პერიოდში გადადგა და პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი იყო. როგორ ფიქრობთ, მაშინ არ მართავდა პროკურატურას? თუ, როცა პროკურორი იყო, მაშინ არ მართავდა სასამართლოებს? დღესაც იგივეს აკეთებს. ან, პარლმანეტში ვინ უფრო გავლენიანი ადამიანი იყო - გიგა ბოკერია, რომელიც კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილე იყო, თუ რომელიმე ხუთი კომიტეტის თავმჯდომარე, ერთად აღებული? კობა სუბელიანი ახლა ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრია. ვინ იყო ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრი სამი-ოთხი თვის წინ, გახსოვთ? ამ საქმეებს ხომ დეპუტატი სუბელიანი მართავდა! რა ეკითხება, ვთქვათ, გიგი უგულავას, ომის საკითხებზე როცა აკეთებს კომენტარებს, ან, საერთოდ, პოლიტიკურ საკითხებზე? რა ეკითხებოდა 4 ნოემბრის თათბირზე უმუშევარ დათა ახალაიას? იქნებ ვინმემ მითხრას, რომ დათა ახალაია არ მართავდა კუდ-ს იმ პერიოდის განმავლობაში, როცა ის ამ თანამდებობაზე არ იყო! აი, ეს არის "ნეოქურდული" იერარქია!" - "მთელ კვირას" სახალხო დამცველი - სოზარ სუბარი ესაუბრება.

- თქვენ ყოველთვის ხაზგასმით ამბობთ, რომ საქართველოში შექმნილი ვითარების ერთ-ერთი მიზეზი სამართლიანი არჩევნების არარსებობაა. 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ მიხეილ სააკაშვილისთვის გაგზავნილი თქვენი მიმართვა, რომელიც ძალიან კრიტიკული იყო, მილოცვით იწყებოდა. თქვენ აღიარებთ იმ არჩევნების შედეგებს?
- მე მინდოდა, მეთქვა სათქმელი. ეს სათქმელი კი იყო შვიდ გვერდზე. როცა მიმაჩნია, რომ კონკრეტული მაღალი თანამდებობის პირი კრიმინალია, და მას ვუგზავნი რეკომენდაციას, დასასრულს, ზოგჯერ ვწერ: "პატივისცემით". მაგრამ ეს პიროვნულ დამოკიდებულებას არ ასახავს. ეს არის ეტიკეტი, რომელსაც იცავ.
იმ მიმართვის შემდეგ პრეზიდენტი ჩვენს ოფისში, ჩემი აზრით, იმიტომ მოვიდა, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებზე მის მიმართ საზოგადოების დამოკიდებულება მისთვის სრულიად მოულოდნელი აღმოჩნდა და უნდოდა, რომ ხალხის მხარდაჭერა დაებრუნებინა. მაგრამ, როცა იწყებ ძალადობის კურსს, მერე იჭრება კალაპოტი, რომლის შეცვლა ძალიან რთულია. თუ ერთ მშვენიერ დღეს იტყვი - დღეიდან კანონი იქნება უზენაესი, მაშინ პასუხი უნდა აგოს ყველამ, ვინც კანონს არღვევდა. ეს კი, პრაქტიკულად, შეუძლებელია. საკუთარ თავს ხომ არ დასჯი? აღარაფერს ვამბობ პიროვნულ ხასიათზე: როდესაც ადამიანს გაქვს შინაგანი მოთხოვნილება, რომ კანონიც, ხალხიც, ქვეყანაც - ყველაფერი შენ გემორჩილებოდეს...
- ბოლო დროს გავრცელებული ცნობებით, თქვენ კონსულტაციებს აწარმოებდით ოპოზიციურ პოლიტიკურ ძალებთან, მაგრამ შემდეგ, როდესაც ხელისუფლების წარმომადგენლებმა პოლიტიკურ ანგაჟირებაში დაგდეს ბრალი, პარლამენტში თქვით, რომ უფლებამოსილების ვადის ამოწურვამდე იქნებით ამ პოსტზე.
- ეს არ მითქვამს. ჩემი სიტყვები არასწორად იყო ინტერპრეტირებული. მე ვთქვი, რომ წავალ პოლიტიკაში მაშინ, როცა აღარ ვიქნები სახალხო დამცველი. შეიძლება, აღარ ვიყო სახალხო დამცველი 16 სექტემბრიდან - როცა უფლებამოსილება ამომეწურება; შეიძლება, ეს მოხდეს 15 სექტემბერს, ან - 15 იანვარს - როცა გადავდგები.
- თქვენი პოლიტიკური სიმპათიები რომელი პოლიტიკური ძალისკენ იხრება? ალასანია-რესპუბლიკელები-მემარჯვენეებისკენ?
- სანამ სახალხო დამცველი ვარ, ჩემს სიმპათია-ანტიპათიებზე არ ვისაუბრებ.
- რატომ გადაწყვიტეთ პოლიტიკაში წასვლა? ამით ხომ ხელისუფლების წარმომადგენლებსაც უმყარებთ არგუმენტს, რომ თქვენ პოლიტიკურად ანგაჟირებული ომბუდსმენი ხართ და ამიტომ აკეთებთ ახლა ასეთ კრიტიკულ ანგარიშებსა და განცხადებებს.
- და, როცა ოთხი წლის წინ იგივეს ვაკეთებდი, მაშინაც პოლიტიკურად ანგაჟირებული ვიყავი? უფრო მძაფრი დასკვნები დღესაც არ მაქვს - უბრალოდ, ამ ხუთი წლის განმავლობაში გაცილებით მეტი ფაქტი დაგროვდა და ეს ანალიზის საშუალებას იძლევა; საშუალებას იძლევა, მყარად ვთქვათ, რომ ის, რაც ხდება, პოლიტიკური ნების გამოხატულებაა. უფლებების დარღვევას აქვს სისტემური და მიზანმიმართული ხასიათი. ამ პოლიტიკას ომბუდსმენი ვერ შეცვლის. მან შეიძლება, მცირედით შეარბილოს ეს პოლიტიკა. თუ ჩავთვლი, რომ პოლიტიკაში ყოფნით უფრო მეტს გავაკეთებ ამ მიმართულებით, მაშინ მზად ვარ, წავიდე, თორემ ნამდვილად არ მინდა აქედან წასვლა. არ მაქვს იდეა-ფიქსი, რომ მაინცდამაინც პოლიტიკაში ვიყო.
ჩემი მიზანი იყო, შექმნილიყო ომბუდსმენის ეფექტური ინსტიტუტი და ვფიქრობ, რომ იგი შეიქმნა. მის მიმართ ნდობა არის არამარტო ქვეყნის შიგნით, არამედ ქვეყნის გარეთაც. ხშირ შემთხვევაში, როცა ჩვენ რამეს ვერ ვაღწევთ ქვეყნის შიგნით, შემდეგ ჩვენი დასკვნები აისახება უცხოურ ანგარიშებში (მაგალითად, შეერთებული შტატების სახელმწიფო დეპარტამენტის, ევროსაბჭოს, ან პრესტიჟული საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციების ანგარიშებში) და საბოლოოდ, მაინც ახდენს გავლენას ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებზე.
ჩვენი რეკომენდაციების გათვალისწინებით გაათავისუფლეს ბევრი დეპარტამენტის ხელმძღვანელი. ამის აღიარება ხშირად არც ხდება. როდესაც მე წერილით მივმართე პერზიდენტს იმის თაობაზე, რომ ცუდად მუშაობდა ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრი ხევიაშვილი, რამდენიმე ხნის შემდეგ ის გათავისუფლდა თანამდებობიდან. გირგვლიანის მკვლელობის შემდეგაც, ჩემი განცხადებებისა და რეკომენდაციების საფუძველზე, რამდენიმე დეპარტამენტის ხელმძღვანელი გათავისუფლდა. დღეს ისინი ისევ დაინიშნენ თანამდებობებზე. ეს კარგად მეტყველებს, რა ტიპის სახელმწიფოში ვცხოვრობთ.
პრეზიდენტისადმი ჩემი წერილობითი მიმართვის შემდეგ ადეიშვილი კარგა ხანს აღარ იყო გენერალური პროკურორი, თუმცა, საბოლოოდ, ისევ დაბრუნდა თავის წიაღში. როდესაც პოლიციის ფართომასშტაბიანი მონიტორინგი დავიწყეთ, მივაღწიეთ იმას, რომ უკვე წამება აღარ არის პოლიციის ყოველდღიური მუშაობის მეთოდი. თუმცა, არსებობს შავაძის, ეხვაიას წამების ფაქტები. როდესაც ფსიქიატრიულებში დავიწყეთ მონიტორინგი, პარლამენტმა მიიღო კანონი ფსიქიატრიული დახმარების შესახებ. ის თვისობრივად უკეთესია, ვიდრე ძველი კანონი, და თვითონ მიდგომაც შეიცვალა ფსიქიატრიულებში. საკუთრების სფეროში ჩვენმა მუშაობამ და ბრძოლამ გამოიწვია ის, რომ ამ სფეროში პოლიტიკა შეიცვალა. მაგრამ პრობლემა ის არის, რომ ძალიან რთულია, რაიმე შედეგს მიაღწიო იმ სფეროებში, სადაც უფლებების დარღვევა მიზანმიმართულად ხდება: როდესაც ოპოზიციის წარმომადგენლებს დევნიან პოლიტიკური ნიშნით; როდესაც ბიზნესმენებს ავიწროებენ იმის გამო, რომ ის პოლიტიკური თვალსაზრისით არ მოსწონთ.
მიმაჩნია, რომ ამ თანამდებობაზე ჩემი გასაკეთებელი საქმე გავაკეთე. ამაზე შორს, როცა არ არის პოლიტიკური მხარდაჭერა, ვერ წავალ. პოლიტიკური მხარდაჭერა ის არის, რომ, როცა პარლამენტში აკეთებ მოხსენებას, მან ის კი არ უნდა თქვას, - პოლიტიკურ განცხადებას აკეთებო, არამედ საქმის გამოძიება და დამნაშავეების დასჯა უნდა მოითხოვოს. რაზე მელაპარაკებიან - საანგარიშო პერიოდში რა მოხდა და რა არ მოხდა? ვთქვათ, კობა დავითაშვილი წინა საანგარიშო პერიოდში რომ აწამეს, არ უნდა ვახსენოთ? გამოიძია ვინმემ მისი ცემის ფაქტი? თუ არ არის ცნობილი, ვინ სცემა? რამდენჯერ უნდა გაიმეორო ერთი და იგივე ფაქტი, რამე სხვა გვითხარიო - ამას პარლამენტი მეუბნება! რა გითხრა ამაზე მეტი? საანგარიშო პერიოდში მოხდა ეხვაიას წამების ფაქტი. გამოიძიეს? საანგარიშო პერიოდის შემდეგ მოკლეს შავაძე. გამოიძიეს?
- ბოლო პერიოდში სახელმწიფო რეკეტის მსხვერპლი ბიზნესმენები მოგმართავენ?
- რამდენიმე დღის წინ იყვნენ მოსული "ორთაჭალჰესიდან". ასევე, ერთ-ერთ ბიზნესმენს წაართვეს ძალიან დიდი ბიზნესი. ჩვენთან მოვიდა. უნდოდა, რომ კულუარულად ემუშავა, მაგრამ მე კულუარულად ვერავის დავურეკავდი, - ძალიან გთხოვთ, ამ ბიზნესმენს შეეშვით-მეთქი. ეს არ არის ჩემი მუშაობის სტილი. თუ ადამიანები მზად არიან ბრძოლისთვის და ჩვენთან მოდიან, ჩვენ ვიბრძვით. ამდენი წელია, ვიბრძვით იმისთვის, რომ უცხოელ ინვესტორებს დაუბრუნდეთ სიგარეტის ქარხანა, რომელიც მათ წაართვა ავთო წერეთელმა სახელმწიფოს დახმარებით. ამას წინათ ჩვენთან იყვნენ სხვა ბიზნესმენები, რომლებსაც ავთო წერეთელთან აქვთ პრობლემები, მაგრამ... წავიდნენ და მერე აღარ მოსულან.
- ზემოთ პარლამენტის მხრიდან პოლიტიკურ მხარდაჭერაზე საუბრობდით. თქვენ მიერ წარდგენილ რომელიმე ანგარიშს თუ მოჰყვა პროცედურით გათვალისწინებული დადგენილება ან რეზოლუცია?
- ერთი შემთხვევა იყო, როდესაც ადამიანის უფლებათა კომიტეტმა (ე. თევდორაძის თავმჯდომარეობის დროს) მიიღო დადგენილება. ის არ იყო მკაცრი, მაგრამ ყველა სფეროს მოიცავდა. თუმცა, პარლამენტმა იგი არ მიიღო. მაშინ საქართველოში არ ვიყავი. როგორც მითხრეს, გიგა ბოკერიას არგუმენტი ყოფილა: მსოფლიოში არ არსებობს პრაქტიკა, რომ ასეთი დადგენილება მიიღოს პარლამენტმაო! მაშინ რისთვის არის სახალხო დამცველის მოხსენება, თუ მხოლოდ ცნობად უნდა იქნას მიღებული?! თუ ანგარიში პარლამენტისთვის არადამაკმაყოფილებელია, მაშინ უნდა დაასაბუთონ. ცხადია, ამას ვერ შეძლებენ.
- პარლამენტში თქვენი ბოლო გამოსვლისას მერაბიშვილი-ადეიშვილი-ახალაია-კეზერაშვილის საიდუმლო თათბირთან დაკავშირებით სკანდალური განაცხადი გააკეთეთ: თქვით, რომ ინფორმაციის წყაროს დაასახელებთ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ პარლამენტში შეიქმნება საგამოძიებო კომისია. აგვისტოს მოვლენების შემსწავლელი კომისიის ანალოგი რომ შექმნან, რას მიაღწევთ ასეთ შემთხვევაში? და საერთოდ, როგორ უნდა ენდოს საზოგადოება თქვენს ცნობას - მართლა ჩატარდა ის თათბირი თუ არა?
- საზოგადოებაში ვერავინ გაიხსენებს ფაქტს, რომ ოდესმე ტყუილი მეთქვას. ახლა გავგიჟდი და ვთქვი ტყუილი? აქამდე რაც მიკეთებია, იმის საპირისპირო ქმედებით ჩემი ცხოვრების დამთავრებას არ ვაპირებ. რაც შეეხება თქვენს მეორე შეკითხვას: მე არ მითქვამს, რომ მტკიცებულებებს მხოლოდ საგამოძიებო კომისიას გადავცემ. მე ვთქვი: შეიქმნას საგამოძიებო კომისია და მას გადავცემ. თუ ასეთი კომისია არ შეიქმნება (და ვფიქრობ, რომ არ შეიქმნება), მაშინ ინფორმაციას საჯაროს გავხდი, მაგრამ პრობლემა ის არის, რომ ასეთ შემთხვევაში არავის პასუხისმგებლობის საკითხი არ დადგება. საგამოძიებო კომისიას კი შეუძლია, კონკრეტულ პირთა პასუხისმგებლობის საკითხი დააყენოს. ცხადია, საპარლამენტო კომისიაში ძირითადად უმრავლესობის წევრები იქნებიან და ისინი ადეიშვილს ან მერაბიშვილს არ დასჯიან, მაგრამ საგამოძიებო კომისია უფრო გამჭვირვალეა. პროკურატურაში ძიება რომ დაიწყება, იქ რას გვეტყვიან? როგორ შეიძლება, ადეიშვილმა გამოიძიოს თავისი დანაშაული? დაველოდოთ გონივრულ ვადას: დააყენებს საპარლამენტო ოპოზიცია წერილობით მოთხოვნას პარლამენტის თავმჯდომარის სახელზე, მეც გავუგზავნი და, რა დარჩა? ამის შემდეგ საჯაროს გავხდი ჩემს ინფორმაციას და იმ მტკიცებულებებს.
... 4 ნოემბერს მე უკვე ჩავთვალე, რომ, პრაქტიკულად, დასრულდა მიტინგები. იმ დღეს ვილნიუსში მივემგზავრებოდი, გაერო-ს წარმომადგენელი მელოდებოდა აეროპორტში. ღამის თორმეტ საათზე ეს ინფორმაცია მივიღე და აღარ წავედი, რა თქმა უნდა. იმავე დღეებში ეს ინფორმაცია მივაწოდე ძალიან მაღალი რანგის ბევრ ევროპელ დიპლომატს, და წერილობითაც გადავეცი ზოგიერთ მათგანს.
- დასავლეთს ეს მაშინვე უთხარით, საქართველოში კი მოგვიანებით გაახმოვანეთ. რატომ?
- 4-ში გავიგე. 5-ში რომ გამოვსულიყავი და მეთქვა, რა მოხდებოდა? მიტინგები იყო თბილისში. უცებ ვიღაც რომ გამოვარდნილიყო და ეთქვა: "ხალხო, ხედავთ, რა ხდება? კრიმინალური ხელისუფლება გვყავს!" - ხომ შეიძლებოდა, სისხლი დაღვრილიყო? მერე როგორ მევლო?
- მოგვიანებით რატომ არ თქვით?
- წყაროების უსაფრთხოებაზეც ვზრუნავდი და მათთან შეთანხმების გარეშე ვერ ვიტყოდი. გარდა ამისა, იყო საპრეზიდენტო და საპარლამენტო არჩევნები, შემდეგ - ომი, ანუ, ისეთი ვითარებები იყო, რომლის დროსაც არ მიმაჩნდა საჭიროდ ამაზე საჯარო განცხადების გაკეთება.
- არჩევნების წინ რომ გეთქვათ, მის შედეგებზე არ აისახებოდა თქვენი განცხადება?
- როგორ უნდა ასახულიყო? რაც მე ვთქვი, არის იმაზე მძიმე დანაშაული, რაც 7 ნოემბერს მოხდა? ან, როცა კობა დავითაშვილი მოიტაცეს, სახალხო დამცველს სცემეს, "იმედი" დაარბიეს და დახურეს, "კავკასია" დახურეს, 25-ე არხი დახურეს ბათუმში, რადიო "იმედი" დახურეს, რადიო "ჰერეთში" შევიდა ვიღაც ცქიფურიშვილი და ემუქრებოდა, დაგხურავთო; ეს ცქიფურიშვილი კი ჩაწერეს საარჩევნო სიაში; ზუგდიდში პარლამენტის წევრები გახეთქეს ცემით; ვინც სცემა, ის კაცი კი საარჩევნო სიაში ჩაწერეს... თავზე გადაუარეს მთელ საქართველოს!
- ნაფიც მსაჯულთა ინსტიტუტი თუ შეიქმნება, თქვენი აზრით, შეიძლება მართლმსაჯულებაში რამე შეიცვალოს?
- ნაფიცი მსაჯული მხოლოდ იქ შეიძლება იყოს ეფექტური, სადაც არის თავისუფლება. როცა არჩევნებში პოლიცია ახერხებს, შევიდეს ყოველ მეორე ოჯახში და ახერხებს, დააშინოს საზოგადოება, თორმეტი კაცის დაშინება რა გახდა? კუდ-ს ეს არ შეუძლია? 7 ნოემბერს არ მოჰყვა არაფერი და თორმეტი კაცის დაშინებას რა უნდა მოჰყვეს? ნაფიც მსაჯულს მე ვენდობი, ოღონდ იქ, სადაც საზოგადოება არის თავისუფალი, და არა იქ, სადაც არის ზეწოლა, სადაც ხალხი ტელეფონებს შლის! ერთმანეთს რომ ელაპარაკებოდნენ, ტელეფონებს სხვადასხვა ოთახში დებდნენ! სხვადასხვა ნაწილს!
- ახლაც ასე ხდება?
- ვიღაცები ახლაც ასე აკეთებენ. მეც ასე ვაკეთებ ზოგჯერ. სხვა ოთახში ვდებ. როცა რამე ისეთი უნდა ვილაპარაკო, ამ ოთახიდან გავდივარ და ეზოში ვდგები ხოლმე - იმიტომ, რომ ვიცი, მისმენენ.
- თქვენი ბოლო გამოსვლა პარლამენტში ერთგვარად გადაფარა წინასაახალწლო სამზადისმა. იმ გამოსვლას უმრავლესობის მხრიდან ძალზე კრიტიკული შეფასებები მოჰყვა. მაგალითად, ხათუნა გოგორიშვილმა გითხრათ, ეს ანგარიში უკვე მოსმენილი გვაქვსო.
- ტრადიციაა: ჩემს მოხსენებას პარლამენტში ან ახალი წლის წინა დღეს ისმენენ, ან - 25 მაისს. მოხსენება 2008 წლის I ნახევარს ეხებოდა. ხათუნა გოგორიშვილს ის მოსმენილი აქვს, მაგრამ კიდევ მოუწევს იგივე ფაქტების მოსმენა - სანამ მე არ მივიღებ პასუხებს ამ ფაქტებზე. თქვენ გაქვთ მოსმენილი პასუხი, რატომ აწამეს გოჩა ეხვაია? რატომ არ იძიებენ კობა დავითაშვილის ცემის ფაქტს? ნანუკა ჟორჟოლიანთან ზარის გამო რატომ დაიჭირა უდანაშაულო ბიჭები კოდუამ?
- ნინო ბურჯანაძემ გააკეთა ნიშანდობლივი განცხადება პრეზიდენტის მიერ შეწყალებულთა და ამნისტირებულთა სიასთან დაკავშირებით. მან თქვა, რომ ეს ძალიან საეჭვო სიაა. თქვენ შეწყალების კომისიის წევრი ხართ. რა ინფორმაცია გაქვთ ამასთან დაკავშირებით?
- ჩვენ ვსწავლობთ ამ სიას. მასში არის რამდენიმე ათეული ადამიანი, რომლებიც არიან მსჯავრდებულები ნარკოტიკების გასაღების, გაუპატიურებისა და მძიმე მკვლელობების გამო.
- აქამდე ამ სიაზე ხელი არ მიგიწვდებოდათ?
- ჩვენი გვერდის ავლით, პროკურატურა აკეთებს რაღაც სიებს. შეიძლება, ფული არავინ არ აიღო, მაგრამ, თუკი ეს ხელისუფლების წინასაარჩევნო ნაბიჯია, ესეც კორუფციაა! 800 კაცი რომ შეიწყალეს 2007 წლის ნოემბერ-დეკემბერში, საპრეზიდენტო არჩევნების წინ, ისიც კორუფცია იყო!
- "შეუძლებელია არ ამჩნევდეთ, რომ ხელისუფლებაში პირის რეალურ თანამდებობას განსაზღვრავს არა თანამდებობა, არამედ მისი ადგილი "ნეოქურდულ" იერარქიულ კიბეზე" - ეს თქვენი სიტყვებია. კონკრეტული გვარები დაასახელეთ.
- გენერალური პროკურორი ზურაბ ადეიშვილი რაღაც პერიოდში გადადგა და პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი იყო. როგორ ფიქრობთ, მაშინ არ მართავდა პროკურატურას? თუ, როცა პროკურორი იყო, მაშინ არ მართავდა სასამართლოებს? დღესაც იგივეს აკეთებს. ან, პარლმანეტში ვინ უფრო გავლენიანი ადამიანი იყო - გიგა ბოკერია, რომელიც კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილე იყო, თუ რომელიმე ხუთი კომიტეტის თავმჯდომარე, ერთად აღებული? აი, ეს არის "ნეოქურდული" იერარქია, სადაც ადამიანი თანამდებობის მიხედვით კი არ ფასობს, არამედ ძალაუფლების წყაროსთან სიახლოვით. კობა სუბელიანი ახლა ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრია. ვინ იყო ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრი სამი-ოთხი თვის წინ, გახსოვთ? ამ საქმეებს ხომ დეპუტატი სუბელიანი მართავდა! რა ეკითხება, ვთქვათ, გიგი უგულავას, ომის საკითხებზე როცა აკეთებს კომენტარებს, ან საერთოდ, პოლიტიკურ საკითხებზე? რა ეკითხებოდა 4 ნოემბრის თათბირზე უმუშევარ დათა ახალაიას? იქნებ ვინმემ მითხრას, რომ დათა ახალაია არ მართავდა კუდ-ს იმ პერიოდის განმავლობაში, როცა ის ამ თანამდებობაზე არ იყო!
- და რას იტყვით "ელიტურ" კორუფციაზე, რომლის არსებობას თქვენ ყოველთვის ხაზგასმით აღნიშნავთ? აქაც კონკრეტული ფაქტები, თუ შეიძლება.
- ნახეთ ნინო ზურიაშვილის ფილმი - როგორ ხდებოდა განაწილება ტელევიზიებისა და სიხშირეების და იქ ნახავთ, ვინ არიან ამ "ელიტურ" კორუფციაში ჩაფლულები. ქიბარ ხალვაშის მაგალითი აიღეთ: ადამიანი, რომელსაც აშენებინებდნენ ყველაფერს, შემდეგ კი ყველაფერი ერთ დღეში წაართვეს და სხვას გადასცეს - იმიტომ, რომ ბიზნესმენი თუ ახლოს არის ხელისულფებასთან, იმას აქვს ყველაფერი, თუ არა - ართმევენ ყველაფერს. ან ის ბრალდებები გაიხსენეთ, რაც ირაკლი ოქრუაშვილს წაუყენეს. კიდევ ვინ იყო ოქრუაშვილის გარდა იმ საქმეში? პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი დიტო ქიტოშვილი, ხომ? მეტი რა არის "ელიტური" კორუფცია? ირაკლი ოქრუაშვილის ბრალდებები რაც იყო პრეზიდენტის მიმართ, იმასაც გაადევნეთ თვალი და აღმოაჩენთ "ელიტურ" კორუფციას.
- სტუდია "მაესტროსთვის" კონკრეტულ პროგრამაზე ლიცენზიის დაბრუნება პოლიტიკური გადაწყვეტილება იყო. ამით კმაყოფილია "მაესტროს" ხელმძღვანელობაც, მაყურებელიც, ხელისუფლების ოპონენტებიც. თქვენი შეფასებით, რა ტიპის დემოკრატიას ვაშენებთ?
- წელიწადზე მეტი ხნის განმავლობაში ვიბრძოდით იმისთვის, რომ "მაესტროს" მიეღო ლიცენზია - ის, რაც მას ეკუთვნოდა. ამ პოლიტიკურმა გადაწყვეტილებამ კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ კავშირგაბმულობის მარეგულირეიბელი კომისია იქცა საქართველოში სიტყვის თავისუფლების მთავარ ცენზორად და პოლიტიკური ნების განმხორციელებელ ორგანოდ. ეს, სხვა ფაქტებთან ერთად, კიდევ უფრო მკაფიოდ გამოჩნდა "მაესტროსთვის" ლიცენზიის მიცემაში. შედეგი კარგია, მაგრამ გზა მახინჯია. მაგრამ, როდესაც ადამიანი ციხეში უკანონოდ ზის, რა თქმა უნდა, მის გამოშვებას თუ მივაღწევთ, ეს მცირე წარმატებაა; დიდი წარმატება კი ის იქნება, როდესაც დავსჯით იმას, ვინც ის ციხეში უკანონოდ ჩასვა.
- შალვა რამიშვილი ისევ ციხეშია.
- შეწყალების კომისიამ ის შეიწყალა, მაგრამ პრეზიდენტმა ხელი არ მოაწერა.
2007 წლის თებერვალში, როდესაც პრეზიდენტს შევხვდი, შალვა რამიშვილზე ვესაუბრე. მან თქვა, რომ ის მას გაუშვებს, ოღონდ იმ პირობით, თუკი არ იქნება ხმაური ოპოზიციის მხრიდან. მოკლედ, ზეწოლის შემთხვევაში არ გაუშვებდა. მე ეს გადავეცი რამიშვილის მეუღლეს და ვუთხარი: "მე ამბავი მოგიტანე. შენ გადაწყვიტე, უნდა იხმაურო თუ არა". მან თქვა, რომ ის ყველაფერს გააკეთებდა, რათა ხმა არავის ამოეღო - არც ჟურნალისტებს და არც ოპოზიციას. მართლაც, იყო რაღაც პერიოდში დუმილი, მაგრამ არ გამოუშვა სააკაშვილმა.
- გიორგაძის მომხრეებიც შეიწყალა შეწყალების კომისიამ?
- გიორგაძის მომხრეების საქმეების განხილვა შეწყალების კომისიაზე (იმ სხდომაზე, რომელსაც მე ვესწრებოდი) არ ყოფილა.