გამოცხადებული თარიღი: აპოკალიფსი თუ გააზრებული ბრძოლის დასაწყისი?

"რეზონანსი" - "მთელი კვირა"

6 აპრილი, 2009

დავით ბერძენიშვილი: "კონსულტაციების პროცესი ჯერ კიდევ მიმდინარეობს"

"საზოგადოებამ, პოლიტიკურმა სპექტრმა, აქციების ინიციატორებმა, იმ ხალხმა, ვინც პასუხისმგებლობას აიღებს ამ აქციების მართვაზე - ყველამ საკუთარი წვლილი უნდა შეიტანოს სიტუაციის განმუხტვაში. კათალიკოს-პატრიარქი არის ქვეყანაში ერთადერთი საყოველთაო ავტორიტეტი. და ჩვენ ჩამოყალიბებული სახელმწიფო რომ ვიყოთ, მისი ჩართვა პოლიტიკურ პროცესებში არც ოპოზიციას და არც ხელისუფლებას არც უნდა სჭირდებოდეს და არც უნდა უხერხდებოდეს. ბუნებრივია, კრიტიკულ სიტუაციაში ის თავის მრევლს არ მიატოვებს. თუმცა, პატრიარქს რაც უფრო ნაკლები საკეთებელი დარჩება, მით უფრო უკეთესი იქნება საქმისთვის", - "მთელი კვირის" შეკითხვებს რესპუბლიკელი დავით ბერძენიშვილი პასუხობს.

- 9 აპრილამდე ძალზე მცირე დრო დარჩა. როდის წარუდგენს ოპოზიცია საპროტესტო ელექტორატს დაპირებულ სამოქმედო გეგმას?
- 9 აპრილის აქციის ინიციატორებმა მერიაში განაცხადი შეიტანეს. რუსთაველი და კიდევ რამდენიმე ადგილი დაიბევეს და თქვეს, რომ ამ ადგილებში იქნება საპროტესტო აქციები. შეგვიძლია ჩავთვალოთ, რომ 9 აპრილის ინიციატორები უკვე დაფიქსირებულნი არიან: ეს არის ჯგუფი, სადაც წამყვანი ფიგურები არიან გაჩეჩილაძე-ბურჯანაძე; კონსერვატორები და ოქრუაშვილის პარტია; ასევე, მათთან ერთად არიან სალომე ზურაბიშვილი, კობა დავითაშვილი...
- ინიციატორებს შორის თქვენი ალიანსი არ არის?
- მერიაში განაცხადი მათი სახელით არის შეტანილი და ამიტომ დავარქვათ მათ ინიციატორები. ჩვენ ამ ფორმალურ ინიციატორებს შორის არ ვართ. ასევე, არ არიან "ეროვნული ფორუმი" და ლეიბორისტული პარტია. ეს, რა თქმა უნდა, არ ნიშნავს იმას, რომ ისინი, ვინც ფორმალური ინიციატორები არ ვართ, 9 აპრილის აქციაში აქტიურ მონაწილეობას არ მივიღებთ.
- არ ჰქონდა პრინციპული მნიშვნელობა, იქნებოდით თუ არა ოფიციალურად ინიციატორთა შორის?
- ამას გარკვეული მნიშვნელობა ჰქონდა. თვე-ნახევრის წინ დანიშნა იმ ხალხმა 9 აპრილის აქცია და ჩვენ მის ინიციატორობაში არ შევეცილებით.
- და შესაბამისად, პასუხისმგებლობასაც ნაკლებს იღებთ?
- უახლოეს დღეებში გადაწყდება, ვინ რა მასშტაბით, რა ხარისხით იქნება პასუხისმგებელი ამ აქციაზე. ერთი მხრივ, დაფიქსირდა ინიციატორების ჯგუფი და, მეორე მხრივ, არიან სხვა მნიშვნელოვანი პოლიტიკური ძალები, ვინც განწყობილია იმისათვის, რომ 9 აპრილის აქციაში სერიოზული წვლილი შეიტანონ; ვინც თვლის, რომ საჭიროა გეგმების შეთანხმება. გეგმები კი საბოლოოდ ჯერ ჯიდევ არ არის შეთანხმებული. კონსულტაციები მიმდინარეობს.
- სულ რამდენიმე დღე დარჩა.
- რაც უფრო ახლოვდება 9 აპრილი, მით უფრო მეტი ინტენსივობით არის საჭირო მუშაობა. იმის მიხედვით, მოხერხდება თუ არა გეგმების სრულად შეთანხმება, გამოჩნდება, ინიციატორების გარდა, სხვებიც იქნებიან სრულფასოვანი პასუხისმგებელნი აქციაზე თუ პასუხისმგებლობის ხარისხი იქნება სხვადასხვა. სრულიად ნათელია, რომ 9 აპრილი იქნება ერთი დიდი საპროტესტო დღე; რა იქნება მომდევნო დღეებში, ეს გამოჩნდება მომდევნო დღეებში. ასევე, მნიშვნელოვანი იქნება, მოხერხდება თუ არა სხვა რეალურ ოპოზიციურ სუბიექტებთან დეტალებზე შეთანხმება.
- მიმდინარე კონსულტაციების ფონზე რისი თქმა შეგიძლიათ? სავარაუდოდ, რა იქნება მთავარი კომპონენტი სამოქმედო გეგმაში?
- მე ვერ ვილაპარაკებ ტაქტიკაზე წინასწარ, სანამ ამაზე ინიციატორები არ განაცხადებენ. ალიანსის მხრიდან ირაკლი ალასანია ცდილობს, კოორდინირებული მოქმედებების გეგმა წარუდგინოს და დაითანხმოს 9 აპრილის ჯგუფი. გარდა ამისა, მიმდინარეობს კონსულტაციები სხვა პოლიტიკურ სუბიექტებთან. ვფიქრობ, უახლოეს დღეებში უფრო ნათელი იქნება ვითარება პასუხისმგებელ სუბიექტებთან დაკავშირებით.
- კონკრეტულად, ვისთან მართავს მოლაპარაკებებს ალასანია?
- 9 აპრილის ინიციატორებთან.
- მათ შორის, ლევან გაჩეჩილაძესთანაც?
- ბუნებრივია. ჩვენც გვაქვს ურთიერთობა გაჩეჩილაძესთან. ასე რომ, არა მხოლოდ ალასანია, არამედ რესპუბლიკელებიც და "ახლებიც" ჩართული ვართ მოლაპარაკებების პროცესში. გეგმის რაღაც ნაწილზე შეთანხმება მიღწეულია; ვფიქრობ, რომ ზოგიერთ საკითზე შეთანხმება მოხერხდება; და თუ რაიმე საკითხზე შეთანხმება ვერ მოხერხდება, ესეც იქნება დეკლარირებული. ეს თანამშრომლობის ფორმატია. ეს არავითარ შემთხვევაში არ არის წინააღმდეგობრივი ურთიერთობის ფორმატი. პროცესი ჯერ კიდევ მიმდინარეობს და დეტალებზე საუბარი საქმისთვის სასარგებლო არ იქნება.
- 9 აპრილს გამოგვიცხადებთ?
- არა. 9 აპრილამდე გამოგიცხადებთ.
ვფიქრობ, ძალიან მნიშვნელოვანი იყო დოკუმენტი, რომელიც გამოქვეყნდა ირაკლი ალასანიას, დავით უსუფაშვილის, ლევან გაჩეჩილაძის, ზვიად ძიძიგურისა და ნინო ბურჯანაძის ხელმოწერით. ეს არის ჩვენი პასუხი ხელისუფლების მიერ შემოთავაზებულ დიალოგის იმიტაციაზე. მასში ჩვენ ვთქვით, რომ ხელისუფლების მშვიდობიანი, კონსტიტუციური ცვლილების საკითხებზე მზად ვართ, ვისაუბროთ პირადად სააკაშვილთან. ვფიქრობ, ეს საყურადღებოა. და თუ ხელისუფლებას ჯერ გააზრებული არ აქვს რეალურ პოლიტიკურ ძალებთან საუბრის აუცილებლობა, მაშინ ცოტა დრო და ზეწოლა დასჭირდება მას ამ საუბრის უზრუნველყოფისთვის.
- კონკრეტულად, რა სახის ზეწოლა?
- საზოგადოებრივი ზეწოლა. მათ შორის 9 აპრილს ერთ-ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი დატვირთვა ექნება. ჩვენ წარმოვადგინეთ სახალხო პლებისციტის ძალიან მნიშვნელოვანი შედეგები: 400 ათასი ადამიანის ხელმოწერით, მისამართით, ტელეფონის ნომრით. მათგან 350 ათასი ეთანხმება ვადამდელ საპრეზიდენტო არჩევნებს, 50 ათასი კი წინააღმდეგია. ეს საზოგადოების განწყობის ასახვაა. მე არ ვამბობ, რომ მთელი მოსახლეობის 86% არის სააკაშვილის გადადგომის მომხრე, მაგრამ დიდი ნაწილი (და კვლევებიც ამას ადასუტურებს) ხელისუფლების ცვლილების მომხრეა. პლებისციტის გარდა, ამის დემონსტრირება უკვე ქუჩაში მოხდება - 9 აპრილს. და თუ საქართველოს ხელისუფლება ადეკვატური იქნება, მან უნდა გადადგას ნაბიჯები საქართველოში რეალური არჩევნების ჩასატარებლად, ამ არჩევნებისთვის პირობების შესაქმნელად. ვფიქრობ, რომ ეს იქნებოდა გამოსავალი ღრმა კრიზისიდან.
- როდესაც რეფერენდუმის იდეა წამოაყენეთ, მაშინაც ამბობდით, რომ ეს იყო ერთადერთი ცივილიზებული გამოსავალი. პლებისციტის შედეგებს იურიდიული ძალა არ აქვს. თქვენ ისევ მორალურად ავალდებულებთ ხელისუფლებას?
- რეფერენდუმი, რა თქმა უნდა, იქნებოდა საუკეთესო გამოსავალი. მაგრამ სააკაშვილმა ვერ გაბედა მისი დანიშნვა გასაგები მიზეზის გამო - მას არ ჰქონდა გამარჯვების იმედი. ამის შემდეგ ჩვენ ჩავატარეთ სახალხო პლებისციტი, რითიც დავადასტურეთ, რომ მოსახლეობის უმრავლესობას თვისობრივი ცვლილებები უნდა. 9 აპრილს, დარწმუნებული ვარ, იმავე მასშტაბის მიტინგი იქნება, როგორიც იყო 2 ნოემბერს და იანვარში.
- მაგრამ თქვენ რამდენჯერმე ახსენეთ "პასუხისმგებლობის გადანაწილება". თუკი ოპოზიციური ძალები შეთანხმდებით მხოლოდ 9 აპრილზე, როგორც ბრძოლის გეგმის მთავარ კომპონენტზე, ხომ შეიძლება, ასეთ შემთხვევაში თქვენი ბრძოლა ამავე ეტაპზე შეჩერდეს?
- რა თქმა უნდა, არა. ჩვენ ხელისუფლებას ინტელექტით უნდა მოვუგოთ. ხელისუფლების რესურსი შეზღუდულია: მისი ძირითადი რესურსი არის რეპრესიული მანქანა და პროპაგანდისტული საშუალებები სახელისუფლებო ტელევიზიების სახით. რაიმე სხვა, არსებითი რესურსი ხელისუფლებას არ აქვს. ელექტორალური რესურსი მინიმალურია. ის ყველა კვლევით აგებს. ეს პლებისციტმაც დაადასტურა. ამას 9 აპრილს მოსალოდნელი ძალიან დიდი და კვალიფიციური მიტინგიც დაადასტურებს. ამიტომ, რაკი ხელისუფლების მთავარი რესურსი არის რეპრესიული მანქანა, ჩვენ არ უნდა მივცეთ მას ამ მანქანის რუსთაველზე მობილიზების შესაძლებლობა. ჩვენ ეს პროცესი უნდა განვავრცოთ. ის უნდა იყოს განფენილი დროშიც და სივრცეშიც. ჩვენ არამარტო რუსთაველზე უნდა შევქმნათ მშვიდობიანი, კონსტიტუციური წინააღმდეგობის ფრონტის ეპიცენტრი, არამედ ხელისუფლება მუდმივად უნდა იყოს დაკავებული: მისი რეპრესიული მანქანის მნიშვნელოვანი ნაწილი უნდა იყოს ბათუმშიც, ბობოყვათში ისედაც ჰყავს (შიშს დიდი თვალები აქვს), უნდა იყოს დიდ თუ პატარა ქალაქებში. ჩვენ არამარტო სივრცეში უნდა ვიყოთ განფენილი და დავასუსტოთ ხელისუფლების რეპრესიული მანქანის შესაძლებლობები, არამედ დროშიც. ეს გაწელვა არ არის დიდ ვადებზე გათვლილი, მაგრამ - 9 აპრილს დილით დავიწყებ და საღამოს სააკაშვილი არ იქნება - ასეთი ილუზიები ჩვენ არ გვაქვს.
- როგორ აფასებენ ოპოზიციონერი კოლეგები თქვენს პოზიციას?
- კმაყოფილი ვარ იმით, რომ ჩვენი ოპოზიციონერი კოლეგები სულ უფრო შედიან ფორმაში. არავისთვის არის დასამალი: როცა 23 თებერვალს საღამოს, ექვსის ნახევარზე, ჩვენ ალიანსის შექმნა გამოვაცხადეთ, ექვს საათზე, ძალიან ოპერატიულად, დაგვაწიეს 9 აპრილის მიტინგის დანიშვნა. ეს პარტნიორობა-კონკურენციის პროცესია. ჩვენ ფორმაში ვამყოფებთ ჩვენს ოპოზიციონერ პარტნიორებს და ფორმაში მყოფი ოპოზიციონერი პარტნიორები, ბუნებრივია, ჩვენც მობილიზებულ მდგომარეობაში გვამყოფებენ. საბოლოო ჯამში, ამან საერთო ოპოზიციური შესაძლებლობები გაზარდა. ისინი ჩვენი პარტნიორები უფრო არიან, ვიდრე კონკურენტები. მთავარი კონკურენტი ჯერ ხელისუფლებაა. სოციოლოგმა იაგო კაჭკაჭიშვილმა "კავკასიის" ეთერში დაადასტურა, და სხვა კვლევებითაც ვიცით, რომ "ალიანსი საქართველოსთვის" ოპოზიციურ სპექტრში საკმაო უპირატესობით არის პირველ ადგილზე როგორც თბილისში, ისე - ქვეყანაში. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ოპოზიციის ჯამური რეიტინგი ბევრად აღემატება "ნაციონალური მოძრაობის" რეიტინგს.
რაც შეეხება პერსონალურ რეიტინგებს: ალასანია არის უპირობო ლიდერი. მისი მაჩვენებლები ორჯერ აღემატება მარტის შუა რიცხვების მონაცემებით, მაგალითად, ლევან გაჩეჩილაძის საპრეზიდენტო რეიტინგს. რაც შეეხება ბურჯანაძეს: როგორც პერსონალური, ისე პარტიული რეიტინგის მიხედვით, ის ოპოზიციაში ნამდვილად არის სუსტი რგოლი - არა ორგანიზაციული, არამედ რეიტინგული თვალსაზრისით.
- ამას ახლა რატომ ლაპარაკობთ, როცა წინ დიდი ბრძოლა გელით? ოპოზიციის ერთიანობა, თქვენი აზრით, რას ნიშნავს?
- ოპოზიციის ერთიანობა ნიშნავს იმას, რომ ყველამ საკუთარი ზომა-წონისა და შესაძლებლობის შესაბამისად უნდა შეიტანოს წვლილი ამ ერთიან ბრძოლაში. რატომ მიიტანა ხელისუფლებამ იერიში ბურჯანაძეზე?
- თქვენი აზრით, რა იყო იმ ვიდეომასალებში შეთითხნილი და რა - სიმართლე?
- ჯერ ვისაუბრებ იმაზე, თუ რა იყო, ჩემი აზრით, იმ ვიდეომასალების შექმნისა და გაჟღერების მოტივები. კვლევები, რომელზეც ზემოთ ვისაუბრე, მხოლოდ ჩვენ არ გაქვს. იგივე სურათი არის სახელისუფლებო - "გრინბერგის ჯგუფის" კვლევებშიც. ამ კვლევების მიხედვით ჩანს, რომ ოპოზიციაში სუსტი რგოლი არის ბურჯანაძე. და კიდევ: ხალხს ყველაზე უფრო მასობრივი არეულობის, იარაღის ეშინია. ხელისუფლებამ ჩათვალა, რომ ბურჯანაძე და იარაღი ერთმანეთზე უნდა მიება. რაკი ბადრი ბიწაძე ყოველთვის ისეთ თანამდებობებზე მუშაობდა, რომ იარაღთან მისი ასოცირება შესაძლებელია; რაკი საპროტესტო ელექტორატის დიდი უმრავლესობა ბურჯანაძის მოყვარული არ არის, ამიტომ ხელისუფლებამ ჩათვალა, რომ იარაღის თემა, რომლისაც ეშინია საზოგადოებას, და ბურჯანაძე, რომელიც არ არის პოპულარული, გაეერთიანებინა და ბურჯანაძე წარმოეჩინა, როგორც ოპოზიციის ლიდერი. ხალხი კი იტყოდა: "აი, ასეთი ოპოზიცია გვყავს". ასე იქცეოდნენ 2007 წელს: "აი, ბადრი!" ახლა დააპირეს, რომ ბურჯანაძე გამხდარიყო ოპოზიციის სახე და იმედი ჰქონდათ, რომ ხალხი და ოპოზიციური პარტიები დაწყევლიდნენ იარაღიან ბურჯანაძეს. ჩვენ ასეთ პროვოკაციაზე, ბუნებრივია, არ წამოვეგებით. სასამართლო გაარკვევს, სად არის დანაშაული; სად არ არის დანაშაული; რა იყო შეთითხნილი იმ კადრებში რა არ იყო შეთითხნილი.
ხელისუფლება შეცდა. სერიალი გააჩერეს: მიხვდნენ, რომ მაინცდამაინც წარმატებული არ გამოვიდა. არაკვალიფიციურად იყო ჩატარებული ის ოპერაციები. იარაღის ყიდვის, მგონი, ერთი კადრი იყო მხოლოდ. იყო საუბრები იარაღზე და არ ჩანდა იარაღის შესყიდვა. ბუნებრივია, გამყიდველი იყო ვანოს ხალხი, მყიდველებში კი ვინ იყო ვანოსი და ვინ ვერ იყო ვანოსი, ან ვინ ჯერ კიდევ არ არის ვანოსი, ამას დრო გვაჩვენებს.
...თუ ბურჯანაძე გადაწყვეტს, რომ შექმნას რეალური პოლიტიკური პარტია, მას აქვს ყველა შანსი, გახდეს ქართული პოლიტიკური სპექტრის ერთ-ერთი სუბიექტი. თუ ის იმედოვნებს, რომ საქართველოს პრეზიდენტი გახდება, არ მგონია, მან ეს შეძლოს. მაგრამ ბუნებრივია, ბურჯანაძეს, ისევე, როგორც ნებისმიერ სხვა ადამიანს, ნახელისუფლარს, ვერავინ დაუშლის, მონაწილეობა მიიღოს ოპოზიციურ პოლიტიკურ ცხოვრებაში.
- ამ ლოგიკით, ნახელისუფლარი არის ალასანიაც. თქვენ შენიშნეთ, რომ რეიტინგებში ის უპირობო ლიდერია. როგორ ფიქრობთ, ასეთი მაჩვენებელი რამ განაპირობა? არ არის სადავო, რომ მან ღირსეულად დაიცვა საქართველოს პოზიციები აგვისტოში - გაეროში, მაგრამ თქვენი აზრით, შეიძლება თუ არა, ეს იყოს ობიექტური საფუძველი ასეთი მაღალი რეიტინგისთვის? ალასანიას არ აქვს პოლიტიკური მოღვაწეობის გამოცდილება.
- მე ამ სფეროს სპეციალისტი არ ვარ. ეს უფრო ფსიქოლოგების, სოციოლოგების შესასწავლი თემაა. თუმცა, მიმაჩნია, რომ მნიშვნელოვანი ფაქტორი, რის გამოც ალასანია შემოდგომაზე აღმოჩნდა ყველაზე რეიტინგული, არის სწორედ აგვისტო. ივლისში ჩატარებული ნდობის რეიტინგებში მას ასეთი მაჩვენებელი არ ჰქონდა.
- რას ფიქრობთ ოპოზიციონერები: თქვენ შორის რატომ აღმოჩნდა სწორედ ის პირველი?
- ხალხს სიახლე უყვარს. ეს ობიექტური რეალობაა. ჩვენმა ხალხმა, ვფიქრობ, ისიც კარგად გაიაზრა (ეს ჩემ მიერ ზემოთ ნახსენებ კვლევებშიც ჩანს), რომ მხოლოდ ერთი პიროვნება არ არის ორიენტირი. როგორც ჩანს, დღეს სოციალური შეკვეთა არის პოპულარული პერსონისა და გამოცდილების მქონე პოლიტიკური პარტიების თანამშრომლობის ფორმატზე.
- სხვათა შორის, არსებობს მოსაზრება, რომ ალასანიას პოპულარობას ერთგვარი კავკასიური მითოსიც განაპირობებს: აფხაზეთში გმირულად დაღუპული მამა და, მიუხედავად ამისა, აფხაზების პატივისცემა. ეთანხმებით თუ არა ამ მოსაზრებას?
- ვფიქრობ, რომ ეს ფაქტორიც არსებობს. ირაკლი ალასანია, ისევე, როგორც კახა შარტავა, ამ თემაზე საუბარს გაურბის. ისინი არ კეკლუცობენ. ის ფაქტორი, რაზეც თქვენ საუბრობთ, ობიექტური რეალობაა. თუმცა ვფიქრობ, რომ ახლა ალასანია ოპოზიციაში ყოფნის გამოცდილებას იღებს. მას პოლიტიკური ცხოვრების ძალიან აქტიურ ფაზაში მოუხდა ჩართვა და, ჩვენთან ერთად, ის პოლიტიკურ სივრცეში ადგილს იმკვიდრებს. იმედი მაქვს, მყარად იმკვიდრებს.
- მაგრამ ახლა საპროტესტო ელექტორატს ის კი არ აინტერესებს, რა გამოცდილებას იძენს ალასანია, არამედ კონკრეტულ შედეგებს ელოდება: როგორც ალასანიასგან, ისე ზოგადად, ოპოზიციური პოლიტიკური ძალებისგან.
- ალიანსი მჭიდროდ თანამშრომლობს წამყვან ოპოზიციურ ძალებთან და ვფიქრობ, რომ საკმარისი ალბათობა არსებობს იმისა, რომ ჩვენ საზოგადოებასთან ერთად შევძლებთ პოლიტიკური კრიზისის დაძლევას, ვადამდელი არჩევნების მიღწევას, საარჩევნო გარემოს შექმნას, არჩევნების მეტ-ნაკლებად ნორმალურად ჩატარებას და ხელისუფლების შეცვლას.
- თქვენ "კვალიფიციური მიტინგი" ახსენეთ, მაგრამ თქვით, რომ ერთ ლოკალურ ადგილას, თბილისის ცენტრში ხელისუფლებას უფრო ეფექტურად შეუძლია, აამუშაოს რეპრესიული მანქანა. თუ ასეა, კვალიფიციური მიტინგი როგორ შეიძლება ჩატარდეს?
- რუსთაველზეც იქნება კვალიფიციური მიტინგები და ეს კვალიფიციური საქმიანობა საჭირო არის სხვა დღეებშიც და სხვა ადგილებშიც.
- მაგრამ როგორც თქვენი საუბრიდან ჩანს, პოლიტიკურ ძალებს შორის ამაზე შეთანხმება ჯერ კიდევ მისაღწევია.
- ახლოს არის შეთანხმებასთან.
- თუკი კრიტიკულ მომენტში ისევ ჩაერთვება კათალიკოს-პატრიარქი, აპირებს თუ არა ოპოზიცია, ისევ უკან დაიხიოს?
- ვიყოთ გულწრფელები: კათალიკოს-პატრიარქი მაშინ ერთვება პროცესში, როცა ოპოზიციას უჭირს. მაგალითად, შარშან შიმშილობის დროს პატრიარქის ჩართვა იყო გამოსვლა ჩიხური მდგომარეობიდან. საზოგადოებამ, პოლიტიკურმა სპექტრმა, აქციების ინიციატორებმა, იმ ხალხმა, ვინც პასუხისმგებლობას აიღებს ამ აქციების მართვაზე - ყველამ საკუთარი წვლილი უნდა შეიტანოს სიტუაციის განმუხტვაში. რაც შეეხება პარტიარქს, ბუნებრივია, ის არის ქვეყანაში ერთადერთი საყოველთაო ავტორიტეტი. და ჩვენ ჩამოყალიბებული სახელმწიფო რომ ვიყოთ, მისი ჩართვა პოლიტიკურ პროცესებში არც ოპოზიციას და არც ხელისუფლებას არც უნდა სჭირდებოდეს და არც უნდა უხერხდებოდეს. ბუნებრივია, კრიტიკულ სიტუაციაში ის თავის მრევლს არ მიატოვებს. თუმცა, პატრიარქს რაც უფრო ნაკლები საკეთებელი დარჩება, მით უფრო უკეთესი იქნება საქმისთვის.
განვითარებულ ქვეყანაში ეკლესია სახელმწიფოსგან სრულიად დამოუკიდებელი უნდა იყოს, მაგრამ ჩვენ პოსტსაბჭოთა ქვეყანა ვართ. იმის მისაღწევად, რომ ნორმალური სახელმწიფო გავხდეთ, საჭიროა პატრიარქის - ამ ერთადერთი ავტორიტეტის თანამონაწილეობითა და დალოცვით კრიზისის დაძლევა.
- თქვენი პარტიის წევრმა, პაატა ზაქარეიშვილმა განაცხადა, რომ ხელისუფლების რამდენიმე წარმომადგენელმა თავისი ოჯახი თბილისიდან გაიყვანა. ეს რას ნიშნავს? ისინი გრძნობენ საფრთხეს, რომ თქვენ რევანშისთვის ემზადებით?
- ეს მათ უნდა ჰკითხოთ, ვინც გახიზნა ოჯახი. მათი შიში მათივე პრობლემაა. საერთოდ, ხელისუფლებაში მშიშარა ხალხის ყოფნა საშიშია.
- მშიშარა ხალხმა არ შეიძლება 9 აპრილს, და შემდეგ, თუკი აქციები გაგრძელდება, იარაღი შემოაგდოს?
- ჩვენ მაქსიმალურად ვეცდებით, რომ ამ თვალსაზრისით აქცია დაცული იყოს. ამის ასპროცენტიანი გარანტია არ არსებობს, თუმცა...
- ეს ტექნიკურად როგორ არის შესაძლებელი?
- ...ვფიქრობ, რომ ხელისუფლების მხრიდან ეს დიდი უჭკუობა იქნება: ამით ვერაფერს მოიგებს. აქვე აღვნიშნავ, რომ ძალიან ბევრი ადამიანი ჩამოდის საერთაშორისო სტრუქტურებიდან. ვვარაუდობ, რომ 7 ნოემბრისგან განსხვავებით (როცა ერთი სული ჰქონდათ, როდის დაარბევდნენ) ახლა ხელისუფლებას აქვს განცდა, რომ თუ მშვიდობიან აქციას დაარბევს, მაშინ ის ნანგრევებში მოყვება. ამიტომ ვფიქრობ, რომ ხელისუფლება ეცდება, გაუძლოს ამ ზეწოლას.
- ბადრი ბიწაძე ამბობს, რომ "ვარდების რევოლუციის" დროს პარლამენტში იარაღი იყო. ყოველი შემთხვევისთვის, იარაღი გქონდათ?
- არავითარი იარაღი ჩვენ არ გვქონია. ბიწაძის ეს განცხადება საინტერესოა. ის ალბათ წარდგება მოწმედ, სასამართლოზე.
- თქვენ ამბობთ, რომ ის ცრუობს?
- არ ვიცი. შეიძლება ვინმეს რაღაც ჰქონდა. რომელ მხრეს ჰქონდა ეს იარაღი, არ ვიცი. გაგახსენებთ, რომ იყო სააკაშვილის "ნაციონალური მოძრაობის", რესპუბლიკელებისა და კონსერვატორების ბლოკი. მე პასუხს ვაგებ რესპუბლიკელებზე; ზვიად ძიძიგური - კონსერვატორებზე, სააკაშვილი - "ნაციონალურ მოძრაობაზე". ასევე იყო "ბურჯანაძე-დემოკრატები". რესპუბლიკელებს იარაღთან არასდროს არანაირი კავშირი არ გვქონია. დარწმუნებული ვარ, რომ იარაღთან არანაირი კავშირი არ ჰქონიათ კონსერვატორებს. მე მაშინ არანაირი ინფორმაცია არ მქონია იმის თაობაზე, რომ "ნაციონალური მოძრაობა" ამ საქმეში იარაღით აპირებდა რამეს. ეს იყო მშვიდობიანი პროცესი. ბიწაძის ეს განცხადება საინტერესო იქნება სამომავლოდ, თავისუფალი ქართული სასამართლოსთვის.