სოზარ სუბარი: "ხავერდოვანი რევოლუცია რატომ არის არაკონსტიტუციური გზა?!"

"რეზონანსი" - "მთელი კვირა"

24 იანვარი, 2011

"მე არჩევნები მიმაჩნია ხელისუფლების ცვლილებისთვის ერთადერთ სწორ გზად. მაგრამ, როცა არჩევნების უფლებას გართმევენ, მაშინ დღის წესრიგში სხვა გზების ძებნა დგება. თუკი "ვარდების რევოლუცია" ისეთი მისასალმებელი ამბავი იყო, რომ მსოფლიო ამაზე თურმე დადებითად უნდა ლაპარაკობდეს, რატომ არ შეიძლება, დღესაც იგივე გზა განიხილებოდეს? სისხლისღვრას ჩვენ არ ვაპირებთ", - აცხადებს "ქართული პარტიის" თავმჯდომარე - სოზარ სუბარი.

"პარტიის ეგიდით შეიქმნება უახლესი ტექნოლოგიებით აღჭურვილი საბრძოლო ჯგუფები, 50-ათას კაციანი "ჯარი", რომელიც მივა "X" რიცხვამდე, და მოცემულობის მიხედვით გადაწყვეტს, რა გზით შეცვალოს ხელისუფლება" - ეს კი პარტიის თანათავმჯდომარის - ლევან გაჩეჩილაძის განცხადებაა, რომელიც მან ახლახან, მედიის საშუალებით გააკეთა. სუბარი ამბობს, რომ გაჩეჩილაძის ეს განცხადება მოსმენილი არ აქვს და, საერთოდ, "პარტიის წევრების კომენტარების კომენტირებას არ აპირებს". საინტერესოა, რეალურად, რაზე საუბრობენ პარტიის პოლიტსაბჭოს სხდომებზე, რადგან, როგორც ირკვევა, "ქართული პარტია" ვერ უზრუნველყოფს, საჯარო სივრცეში ერთიანი, ჩამოყალიბებული პოზიცია წარმოაჩინოს.
"მთელი კვირის" შეკითხვებს "ქართული პარტიის" თავმჯდომარე - სოზარ სუბარი პასუხობს.

- რამდენიმე დღის წინ თქვენი პარტიის თანათავმჯდომარემ - ლევან გაჩეჩილაძემ განაცხადა, რომ "ქართული პარტია" ქვეყნის მასშტაბით წინააღმდეგობების ჯგუფების შექმნას გეგმავს. თუ შეიძლება, მითხარით, რას ნიშნავს მის მიერ ნახსენები "უახლესი ტექნოლოგიებით აღჭურვილი საბრძოლო ჯგუფები"? კონკრეტულად, რა იარაღი იგულისხმება პარტიის ამ განზრახვაში?
- უახლესი ტექნოლოგია არ ნიშნავს, რომ აქ იარაღი გვექნება. შეგიძლიათ, ლევანს ჰკითხოთ, რა იგულისხმა. პარტიის სტრატეგიაში მსგავსი რამ არ წერია. ჩვენ ვსაუბრობთ მთელი საქართველოს მასშტაბით ძლიერი პოლიტიკური ორგანიზაციის შექმნაზე.
ახლა, მაგალითად, ახალგაზრდული ყრილობა ტარდება. რეგისტრაცია რამდენიმე დღის წინ დასრულდა. ათასზე მეტი წევრია რეგისტრირებული. ეს ცოტა არ არის.
რაც შეეხება საუბარს წინააღმდეგობის ჯგუფებთან დაკავშირებით, მაგალითისთვის გეტყვით, რა კონკრეტული აქციის განხორციელებას ვაპირებთ: რამდენიმე დღის წინ ვიყავი ფოცხო-ეწერში, დევნილებთან. წარმოდგენაც კი ძნელია იმ პირობებისა, რომელშიც ეს ადამიანები ცხოვრობენ. მიტოვებულ სახლში გააკრეს შპალერი და იქ ადამიანები შეყარეს. ნესტი, ნესტი, ნესტი... გათბობა არ აქვთ. ოთხი თვის ბავშვს იცით, რით კვებავენ? რომელიმე ჰუმანიტარული ორგანიზაციის მიერ მიწოდებულ წიწიბურას ხარშავენ და იმ ნახარშს შაქარს უმატებენ. ეს ადამიანები სიკვდილისთვის არიან განწირულნი. სააკაშვილი კი ზუგდიდის რეზიდენციიდან რესტორან "დიარონში" გავარდება და ამის გამო მთელ ზუგდიდში კეტავენ მოძრაობას; ზუგდიდიდან კი ბათუმში გარბის, შემწვარი ქათამი რომ ჭამოს! ამაში ატარებს დროს. ჩვენ მას ამის საშუალებას აღარ მივცემთ. აქციებს მოვაწყობთ მის რეზიდენციებთან; შეასრულოს თავისივე ნათქვამი სიტყვა - რეზიდენციებს ხალხს გადავცემო. გადასცეს ხალხს!
- გასაგებია პრობლემის არსი, რომელზეც თქვენ საუბრობთ, მაგრამ მე თქვენი ბრძოლის მეთოდები მაინტერესებს. ლევან გაჩეჩილაძის განცხადებები პარტიის პოზიციას არ გამოხატავს?
- ჩვენი მედია საუბრის ტექსტებს ამახინჯებს ხოლმე...
- ეს მან რადიოში განაცხადა. და იმდენად, რამდენადაც გაჩეჩილაძეს პარტიაში თანათავმჯდომარის სტატუსი აქვს, მისი ნათქვამი, ალბათ, უნდა მივიჩნიოთ პოლიტიკური მნიშვნელობის მქონე განცხადებად.
- თუ გსურთ, ინტერვიუს შემდეგ ერთად შევხვდეთ ლევანს და დააზუსტეთ. თანაც, მე ეს არ მომისმენია. ეს არ ყოფილა პარტიის პოლიტსაბჭოზე დამტკიცებული განცხადება და რას გულისხმობდა კონკრეტულად, არ ვიცი.
- მაგრამ საზოგადოება ამ განცხადებებს ხომ ისმენს? მან, ასევე, თქვა, რომ პარტიის ეგიდით შეიქმნება 50-ათას კაციანი "ჯარი", რომელიც მივა "X" რიცხვამდე, და მოცემულობის მიხედვით გადაწყვეტს, რა გზით შეცვალოს ხელისუფლება. ეს სიტყვები როგორ გავიგოთ?
- მომისმინეთ: თუკი პარტიის გეგმები გაინტერესებთ, ვისაუბროთ პარტიის გეგმებზე. ხოლო, თუკი ვლაპარაკობთ პარტიის რომელიმე წევრის კომენტარების კომენტარებზე, მაშინ შევწყვიტოთ ინტერვიუ...
- პარტიის სახელით მხოლოდ თქვენ საუბრობთ, ბატონო სოზარ?
- პარტიის სახელით ყველა საუბრობს, მაგრამ ყველა მათგანის კომენტარების კომენტირებას არ ვაკეთებ.
- ნიშანდობლივია, რომ თქვენი სამოქმედო გეგმების განხორციელება სამეგრელოდან დაიწყეთ. თუნდაც, ბოლო ოცწლიან წარსულს თუ გადავხედავთ, სამეგრელო ყოველთვის ხდებოდა პოლიტიკური ძალების უმთავრესი დასაყრდენი; დასაყრდენი ხელისუფლების რევოლუციური გზით ცვლილებისთვის. შესაძლებელია თუ არა, სამეგრელოზე თქვენი ფოკუსირებაც ამ კონტექსტში იქნას განხილული?
- ორი მიზეზია იმისა, თუ რატომ ვიწყებთ მოქმედებებს სამეგრელოდან: პირევლი - სამეგრელოში პოლიტიკური პარტიის პოზიციას ძალიან ხშირ შემთხვევაში გარდამტეხი მნიშვნელობა აქვს. სამეგრელოსა და გორის რაიონში ყველაზე მეტად მძვინვარებს პოლიციური ტერორი; სახელისუფლებო ტერორი. როცა სამეგრელოში მივდიოდით, ვფიქრობდით, რომ ხალხის განწყობა შიშნარევი იქნებოდა და ჩვენთან კონტაქტს მოერიდებოდნენ. მაგრამ იქ სრულიად სხვა ვითარება დაგვხვდა: ყველა გვეუბნებოდა - თქვენი იმედი გვაქვს, რაღაც გააკეთეთო. ვფიქრობ, რომ საზოგადოებაში შიშის დაძლევის პერიოდი დადგა.
- და განიხილება თუ არა რევოლუცია "ქართულ პარტიაში" ბრძოლის ერთ-ერთ გზად?
- თუკი "ვარდების რევოლუცია" ისეთი მისასალმებელი ამბავი იყო, რომ მსოფლიო ამაზე თურმე დადებითად უნდა ლაპარაკობდეს, რატომ არ შეიძლება, დღესაც იგივე გზა განიხილებოდეს? სისხლისღვრას ჩვენ არ ვაპირებთ.
- მაგრამ რევოლუცია, მათ შორის უსისხლო, ქვეყანას პროგრესისკენ უბიძგებს? გინდათ თქვათ, რომ "ვარდების რევოლუციამ" დადებითი შედეგი მოგვიტანა?
- ხავერდოვანმა რევოლუციამ მოიტანა ძალიან ცუდი შედეგი ერთადერთი მიზეზის გამო - სათავეში არაადეკვატური ადამიანი მოექცა, თორემ შევარდნაძის ხელისუფლება რომ უნდა დასრულებულიყო, ამაზე კამათი არ ღირს. სწორედ ამიტომ მოხდა "ვარდების რევოლუცია". საქართველოს ხელისუფლებას ჰქონდა უპრეცედენტო მხარდაჭერა ქართული საზოგადოებისგან, საერთაშორისო საზოგადოებისგან.
შემდეგ ყველაფერი ამოყირავდა - იმიტომ, რომ ეს ქვეყანა ერთი კაცის ახირებების მსხვერპლი გახდა. სულაც არ არის აუცილებელი, რომ ყველა რევოლუციის შემდეგ ასეთი მმართველები მოვიდნენ ქვეყნის სათავეში. ამერიკის რევოლუცია გავიხსენოთ: ხვეწნა დასჭირდათ ჯორჯ ვაშინგტონისთვის, რათა პრეზიდენტი გამხდარიყო; ჩეხეთში ხავერდოვანი რევოლუცია რუსეთს რომ არ ჩაეხშო, სათავეში ისეთი ადამიანები მოდიოდნენ, რომლებიც სრულიად სხვა პრინციპებზე ააშენებდნენ ქვეყანას; არც უკრაინის ხავერდოვანი რევოლუციის შედეგად მოსულა გიჟი პრეზიდენტად. მან მართლაც დემოკრატიას ჩაუყარა საფუძველი თავის ქვეყანაში.
- თქვენ პარალლელს ავლებთ ამერიკასთან, ჩეხეთთან, უკრაინასთან... ფიქრობთ, რომ ეს ზუსტი პარალელია?
- აბა, მაინცდამაინც ყირგიზეთი უნდა იყოს?
- ვგულისხმობ ქართული საზოგადოების შედარებას ჩეხურთან, ამერიკულთან. და საერთოდ, როგორ ფიქრობთ, ისევ არაკონსტიტუციური გზით ხელისუფლების ცვლილება ჩვენი ქვეყნისთვის ამჯერად გამოსავალი იქნება?
- ხავერდოვანი რევოლუცია რატომ არის არაკონსტიტუციური გზა?!
- ეს არჩევნების გარეშე ცვლილებაა და იმიტომ.
- არჩევნები კონსტიტუციურია მაშინ, როცა არჩევნები ტარდება; ხოლო, როცა არჩევნებს გიყალბებენ, ეს არის ანტიკონსტიტუციური! სწორედ ამ შემთხვევაში მოქმედებს კონსტიტუცია, რომელიც ამბობს, რომ ძალაუფლების წყარო არის ხალხი! თუკი ძალაუფლების წყარო არის არა ხალხი, არამედ ლევან თარხნიშვილი, მაშინ ხალხს უფლება აქვს, დაიბრუნოს ის, რაც მას კონსტიტუციაში უწერია. კონსტიტუციაში არ წერია, რომ თარხნიშვილი არის ძალაუფლების წყარო და მას ვისაც უნდა, იმას გადასცემს.
მე არჩევნები მიმაჩნია ხელისუფლების ცვლილებისთვის ერთადერთ სწორ გზად. მაგრამ, როცა არჩევნების უფლებას გართმევენ, მაშინ დღის წესრიგში სხვა გზების ძებნა დგება.
- დაელოდებით თუ არა 2012-ის არჩევნებს?
- ვითარება ისეთ სახეს იღებს, რომ ლოდინი შეიძლება შეუძლებელი გახდეს - არა ჩემი განწყობის, არამედ ხალხის განწყობის გამო; იმ სოციალური ფონის გამო, რომელიც კატასტროფულად მძიმდება ჩვენს ქვეყანაში. ეჭვი მაქვს, რომ ჩვენ მოგვიწევს, გავყვეთ ხალხის განწყობებს და არა პირიქით.
- თქვენი დაკვირვებით, სამეგრელო ისევ მზად არის, თბილისისკენ დაიძრას?
- არ მგონია. მაგრამ სამეგრელოში განწყობები სერიოზულად არის შეცვლილი და რა მოხდება ორი-სამი თვის შემდეგ, ამაზე წინასწარ საუბარი ძალიან ძნელია.
- მიესალმებით, თუკი ისინი თბილისისკენ წამოვლენ?
- არამხოლოდ მივესალმებით, არამედ მოვუწოდებთ, თუკი ამის საჭიროება იქნება. და ამ ბრძოლას სათავეში ჩავუდგებით. ვუდგავართ კიდევაც. როცა ვამბობთ, რომ ვქმნით ძლიერ პოლიტიკური ორგანიზაციას, სწორედ ის იგულისხმება, რომ ჩვენ მზად ვიქნებით ნებისმიერი გამოწვევისთვის. არჩევნების შემთხვევაში, ნებისმიერ უბანზე, სულ მცირე, ათი-ოცი კაცი იქნება გარეთ, რომელიც წესრიგის დაცვას ეცდება. აქციების შემთხვევაში კი მასში მთელი საქართველო მიიღებს მონაწილეობას. ისინი თბილისისკენ წამოვლენ თუ აქციებს თავიანთ რეგიონებში გამართავენ, ეს უკვე ტაქტიკის საკითხია.
ბუნებრივია, ჩვენ არ ვაპირებთ, მივყვეთ იმ დღის წესრიგს, რომელსაც სააკაშვილის ხელისუფლება შემოგვთავაზებს. ხოლო იმისთვის, რომ ხალხს ჩვენი დღის წესრიგი შევთავაზოთ, ჯერ საჭიროა ძლიერი პოლიტიკური ორგანიზაციის შექმნა. ვფიქრობთ, რომ გაზაფხულისთვის, ძალიან შემჭიდროებულ ვადებში, ჩვენი ქსელით დაიფარება ქვეყნის ტერიტორია.
პარტიას ვქმნით საარჩევნო ინფრასტრუქტურის მიხედვით. აქედანაც ჩანს ჩვენი განზრახვები, თუ რა გზით ვაპირებთ ხელისუფლების ცვლილებას. სხვა დანარჩენი გზა შეიძლება გარემოების შედეგი იყოს. როცა გართმევენ არჩევანის უფლებას, უფლება გაქვს, იბრძოლო მის დასაბრუნებლად, რა მეთოდიც უნდა დაგჭირდეს ამისთვის.
- "ქართულ პარტიას" ჯერჯერობით არაფერი უთქვამს პარტიულ ფინანსებთან დაკავშირებით. გაქვთ ფეშენებელური ცენტრალური ოფისი, რეგიონებში ქმნით ადგილობრივ ორგანიზაციებს. ეს ყველაფერი დიდ თანხებს უკავშირდება. სად შოულობთ ფულს?
- ბიზნესმენებისგან, თუმცა გვარებს ვერ დავასახელებ. და ძალიან ხშირ შემთხვევაში შეიძლება მათი ვინაობის დამალვა მოგვიწიოს: ვთქვათ, როცა რომელიმე ბიზნესმენი ჩვენს საქმიანობაში ფულს დებს, ეს შეიძლება გავაფორმოთ არა როგორც კონკრეტული ბიზნესმენის შემოწირულობა, არამედ სესხი, რომელიც ავიღე, მაგალითად, მე - სოზარ სუბარმა. შეიძლება ძალიან საიდუმლო რაღაცას ვამბობ. მაგრამ  სხვა გზა არ არის: ბიზნესმენებს ეშინიათ.
- და, მაგალითად, სუბარი, როგორც კერძო პირი, თვალში არავის ეცემა?
- ეცეს, რა ვუყო... იძულებული ვიქნები, ასე მოვიქცე. ჯერ ეს ნაბიჯი არ გადაგვიდგამს. რეგისტრაცია მხოლოდ ახლახან მივიღეთ, ამიტომ, ბიზნესმენთა შემოწირულობების იურიდიულად გაფორმების ვალდებულება ჯერ არ გვქონია. ისინი გვეხმარებოდნენ და დაგვეხმარებიან. არის კიდევ ერთი გზა - პარტიის წევრებისგან შევკრიბოთ მინიმალური საწევროები. ესეც გზა არის - ნომინალური დატვირთვის მქონე, მაგრამ ხშირად - მნიშვნელოვანი. ასე რომ, ყველა ლეგალურ გზას მივმართავთ.
- თუ შეიძლება, მითხარით, რა გეგმები აქვს ირაკლი ოქრუაშვილს, რომელიც, ჩემი აზრით, თქვენი ინტერნეტთანამებრძოლის შთაბეჭდილებას უფრო ტოვებს. კარგა ხანია, ვისმენთ, რომ ის მაშინ ჩამოვა საქართველოში, როცა ამისთვის შესაბამისი დრო დადგება. თქვენი აზრით, ეს დრო როდის შეიძლება დადგეს?
- ლენინიც ჟენევიდან მართავდა პროცესებს, სანამ ოქტომბრის რევოლუციის დრო არ დადგა...
- ნინო ბურჯანაძემ და ბადრი ბიწაძემ ქვები "ქართულ პარტიაშიც" ისროლეს. როგორ ფიქრობთ, როგორ აისახება "ქართული პარტიის" მომავალზე ბრალდება, რომელიც ლევან გაჩეჩილაძესთან მიმართებით გაისმა ხელისუფლებასთან კორუფციული გარიგების თემაზე?
- ქვების არ ჰქვია იმას. ტალახი ჰქვია. საერთოდ, ტალახი არავისთვის არის კარგი, მაგრამ... სააგენტო "ინტერპრესნიუსმა" ჩაატარა გამოკითხვა გასული წლის ბოლოს, წლის პოლიტიკოსის გამოსავლენად. წლის პოლიტიკოსად ლევან გაჩეჩილაძე დასახელდა. მას ჰქონდა ორჯერ მეტი ხმა, ვიდრე მეორე ადგილზე გასულ მიხეილ სააკაშვილს. არ ვფიქრობ, რომ იმ ტალახის სროლამ დადებითად იმოქმედა პარტიაზე, მაგრამ ჩანს ისიც, რომ დიდი ზიანიც ვერ მიაყენა - ხალხმა არ დაიჯერა ეს სიბინძურე. იმ გამოკითხვაზე ჩვენ ხომ არანაირი ზეგავლენის მოხდენა არ შეგვიძლია.
სამეგრელოშიც ხალხს მეტი შანსი ჰქონდა, რომ ის ბრალდება დაეჯერებინა - იმიტომ, რომ იქ მხოლოდ სახელისუფლებო ტელევიზიები მაუწყებლობენ და იმას კითხულობენ, რაც "ასავალ-დასავალში" იწერება. მიუხედავად ამისა, იქაც სხვა განწყობა იყო - ძალიან გულთბილი და დადებითი ემოცია მოდიოდა. ეს, რა თქმა უნდა, იმას არ ნიშნავს, რომ ხვალ ყველანი ქართულ პარტიას მისცემენ ხმას, ან ჩვენს დაძახილზე აქციებში ჩაერთვებიან. დადებითი განწყობა, თავისთავად, მნიშვნელოვანია.
- საზოგადოებაში დღემდე არ მოხსნილა კითხვა იმასთან დაკავშირებით, თუ რა უნდოდა სოზარ სუბარს ისეთი "ბეგრაუნდის" მქონე ადამიანების გვერდით, როგორებიც არიან ეროსი კიწმარიშვილი და ირაკლი ოქრუაშვილი. თუ შეიძლება, მითხარით, მათთან რა გაერთიანებთ?
- და იქნებ მითხრათ, კონკრეტულად, რას გულისხმობთ ეროსი კიწმარიშვილის "ბეგრაუნდში"? საზოგადოებაში კითხვები  არის, მაგრამ მიზეზებთან დაკავშირებით პასუხს ვერაფერს ვიღებ და იქნებ თქვენ ამიხსნათ, რას გულისხმობს იგი?
ამ ადამიანმა რუსთავში, ორი ოთახიდან დაიწყო ტელეკომპანიის მშენებლობა და იგი საქართველოში ყველაზე გავლენიანი გახადა. ასე არავის დაუწყია და ასეთი შედეგი არავის ჰქონია.
- "ვარდების რევოლუციის" დროს კი იმ "რუსთავი- 2"-ს სწორედ კიწმარიშვილი აკეთებდა.
- და რა, რევოლუცია არ უნდა მომხდარიყო? შევარდნაძის რეჟიმი უნდა დარჩენილიყო?
- "რუსთავი-2" რევოლუციის სამსახურში ჩადგა, ბატონო სოზარ. იგი ჩადგა კონკრეტული პოლიტიკური ძალების სამსახურში.
- ღმერთო ჩემო, ჟურნალისტი თუ სიმართლეს არ ამბობს... ზოგჯერ დგება ეტაპი, როცა ბარიკადებზე უნდა გავიდეს ყველა!
- მაგრამ მედია, რომელსაც დამოუკიდებლობის პრეტენზია აქვს - პოლიტიკური ძალის სამსახურში? თქვენ რატომ ვერ იშოვეთ აქამდე ამდენი ფული?
- რა გინდათ ახლა ეროსისგან? წარმატებული იყო, როგორც ბიზნესმენი, როგორც მედიამენეჯერი. და მითხარით, ამ საქმიანობაში მინუსი სად აქვს?
ოქრუაშვილი კი იყო ადამიანი ხელისუფლებაში, რომელთანაც ყველაზე დიდი დაპირისპირება მქონდა. თუმცა, მანამადე ის იყო წარმატებული იურისტი. მინისტრ ოქრუაშვილის ბევრი მოქმედება ჩემთვის მიუღებელი იყო, მაგრამ მაშინ ის ქმედებები მთლიანად ჯდებოდა ხელისუფლების თამაშის წესებში. თუმცა, თუკი წარმატებებზე ვისაუბრებთ, დღეს ყველაზე წარმატებულ რეფორმად პატრული ითვლება. შემდეგ ვანომ შექმნა კუდ-ი და სოდ-ი, რომელიც არის ანტირეფორმა. მე ირაკლისთან მაშინაც მქონდა სასტიკი წინააღმდეგობა, როცა პატრულს ქმნიდა - არა იმიტომ, რომ "გაი" მომწონდა, არამედ იმიტომ, რომ ერთი ხელის მოსმით, ერთ დღეში უამრავი ადამიანის სამსახურიდან დათხოვნა მიუღებლად მიმაჩნდა.
ჯარიც რაღაცას რომ დაემსგავსა, ესეც ირაკლის დამსახურებაა. ჩემთვის მიუღებელი იყო მისი განცხადებები, როცა ამბობდა, ახალ წელს ცხინვალში შევხვდებითო. მაგრამ ეს იყო იმ ხელისუფლების კურსი, და ირაკლიც ამ კურსის გამტარებელი იყო. თუმცა, ერთ მშვენიერ დღეს, ამ ადამიანმა თავად დატოვა თანამდებობა.
და კიდევ ერთი: ის ჯერ კიდევ მინისტრი იყო, როდესაც ღიად უცხადებდა მხარდაჭერას "თანასწორობის ინსტიტუტს", რომელიც აქციებს აწყობდა გირგვლიანთან დაკავშირებით. ასე რომ, ყველაფერს ორი მხარე აქვს.
- ყველას გვახსოვს არამხოლოდ ოქრუაშვილის ომის რიტორიკა, რომელიც თურმე ხელისუფლების თამაშის წესების დაცვით უნდა ავხსნათ, არამედ ისიც, თუ როგორ არღვევდა ოქრუაშვილი ადამიანის უფლებებს. ფიქრობთ, რომ მასში ისეთი მეტამორფოზა მოხდა, რომ თქვენ - ადამიანმა, რომელიც აქამდე მას ღიად უპირისპირდებოდით, ახლა იდეური თანამებრძოლი იპოვეთ?
- სადღაც იყო ზღვარი, რომლის იქით მან ჩათვალა, რომ იმის მოთმენა, რასაც სააკაშვილი, როგორც ბოროტების წყარო, აკეთებდა, იყო შეუძლებელი. ის მიხვდა, რომ ხელისუფლების თამაშის წესები ქვეყნისთვის დამღუპველი იყო.
რაც შეეხება ჩემს არჩევანს: ფულის შოვნაც შესაძლებელია, თუკი მოინდომებ და ბიზნესის გზით წახვალ, ან - თუ ხელოვანი ხარ, მღერიხარ... ამის ნიჭი მე არ მომცა ღმერთმა. მე ვარ ადამიანის უფლებათა უმაღლესი კომისრის მრჩეველი. ამ პოსტზე არჩევა ჩემთვის დიდი პატივი იყო. მე ამისთვის ხელფასს არ მიხდიან, მაგრამ ეს არის სტატუსი, რომლითაც გარკვეული პრივილეგია გაქვს. ამიტომ ჩემთვის ძნელი არ იქნებოდა, მშვიდად ვმჯდარიყავი და  პერიოდულად განცხადებები მეკეთებინა. მაგრამ ამ განცხადებების შედეგი რა შეიძლებოდა ყოფილიყო?
რა თქმა უნდა, შემეძლო, ჩემი პარტია შემექმნა. ამისთვის ფულს ვიშოვიდი. ჩემს პარტიას გაცილებით ნაკლები თანხა დასჭირდებოდა - იმიტომ, რომ პრეტენზიაც გაცილებით ნაკლები მექნებოდა. მაგრამ ეს არ იქნებოდა საკმარისი რეჟიმის შესაცვლელად. სისტემური ცვლილება მე, მარტოს, არ შემეძლო. ცალკე ეს არც ლევან გაჩეჩილაძეს, ირაკლი ოქრუაშვილს და კოკა გუნცაძეს შეეძლოთ. ამიტომ დავდექი ამათთან ერთად. ჩვენი - "ქართული პარტია" კი ამისთვის შეიქმნა.
- თქვენ ირაკლი ალასანიას თანამებრძოლი იყავით. და უცებ "ქართულ პარტიაში" აღმოჩნდით. თქვენი დაკვირვებით, არსებობს თუ არა მსოფლმხედველობრივი განსხვავება ამ ორ პოლიტიკურ გუნდს შორის? თუ არსებობს, განსხვავებას რაში ხედავთ?
- ალიანსი?... ქვეყნის მოწყობასთან დაკავშირებული ხედვები ავიღოთ. "რესპუბლიკელებს" უნდოდათ საპარლამენტო რესპუბლიკა, ალასანიას - მკაცრად საპრეზიდენტო, "მემარჯვენეები" კი ამბობდნენ, კონსტიტუციური მონარქია უნდა იყოსო...
- თუ ასეა, იქ რა გინდოდათ?
- რეჟიმის შეცვლა მინდოდა! ალიანსს ჰქონდა თბილისის მერისა და თვითმმართველობის არჩევნების მოგების სერიოზული შანსი, რომელიც ხელიდან გავუშვით მხოლოდ იმის გამო, რომ გამარჯვებისთვის არ ვიბრძოლეთ. არ იბრძოლა, პირველ რიგში, ალიანსის მერობის კანდიდატმა. გამოვიდა მეორე დღეს და თქვა, -  გავიმარჯვეთო! მე კი მიმაჩნდა, რომ ეს იყო საშინელი მარცხი! წავაგეთ - იმიტომ, რომ არ ვიბრძოლეთ. და ამიტომ არ გავჩერდი იქ.
- და "ქართულ პარტიაში" რა ნახეთ?
- აქ არის ბრძოლის ჟინი. და შანსიც.